I'm a pro surfer now
10 november 2015 - South Denpasar, Indonesië
Nadat ik in de eerste surfles in één keer stond op de Mini Malibu (Long board), was The Eskimo Roll het doel van de tweede les. Ooit een eskimo zien surfen? Ik niet, dus ik begreep er weinig van. Maar het is een manier om door de grote, gebroken geloven te 'duiken', zie foto's. We keken er allemaal tegenop maar het ging hartstikke goed. Alleen moet je het wel goed doen, want de volgende golf komt er alweer snel aan en dan moet je niet nog naar adem happen. Op een gegeven moment was ik snel door de gebroken golven heen, in the outside. De groep was ver achter me. Hier wachten pro surfers op de juiste grote golf. Maar hallo, ik had nog maar een paar keer gestaan... ik ben geen pro surfer, dus het lukte ook niet. De golf was veel te groot en krachtig. Maar ik kan The Eskimo Roll en daar ging het om.
De volgende lessen leerde we sturen, helaas waren de omstandigheden (wind, golven, tide) te slecht om naar links èn rechts te sturen op dezelfde golf. Daardoor waren we druk bezig met balans houden vanwege de krachtige golven en voor je het wist had je een golf die van voren kwam (back waves) of was er een zandbank en viel je alsnog. Maar het was onwijs leuk om te doen. Bij Ripcurl, de surfschool kon je trouwens foto's kopen maar daar sta je altijd met die sexy helm op. Dus ik bracht mijn eigen super camera en we maakte zelf foto's, natuurlijk zonder helm. Net een pro toch, haha.
Op 4 november zijn we met zijn alle gaan eten bij Old's men. Een echte surfers beachclub met alleen maar goodlooking people. Na het eten hebben we super veel drankspelletjes gespeeld (ik zonder drank). Vele spelletjes kon ik niet, maar het was heel leuk. Nadat de rest genoeg alcohol op had zijn we eindelijk de dansvloer opgegaan. Op de terugweg dacht Gudborg (iedereen noemde haar Good Work) de terugweg beter te weten dan mij. Ik zei dat we linksaf moesten en zij rechtdoor. We gingen rechtdoor en verdwaalde... dat heeft ze meteen geweten want op straat waren wel 5 loslopende honden die dachten dat ze een wolf waren. En daarna vloog er beest in haar gezicht, ze dacht een vleeemuis. Maar we zijn veilig terug gekomen en volgende keer luister ik naar mezelf.
5 november hadden we een dag vrij, onze surfspieren konden rusten. Ik ging met een groep meiden naar Ubud. We zijn naar een koffieplantage geweest en hebben daar koffie en thee geproefd. Ook wordt daar de duurste koffie ter wereld gemaakt, Luwak koffie. Wie deze koffie ooit heeft uitgevonden... De bonen van deze koffie worden eerst opgegeten door een Luwak (een beest, zie foto). De poep wordt opgevangen en de bonen worden verzameld en gebruikt. Je kon deze koffie proeven tegen betaling, maar ik ben geen koffiedrinker en het proces was ook niet erg aantrekkelijk. Dus die heb ik overgeslagen.
Daarna gingen we naar Monkey Forrest, apen overal. Super leuk. Ze komen op je schouder zitten als je een banaan in je handen had. Dat deed ik dus mooi niet. Maar een aap vond mij zonder banaan ook interessant en klom op me en keek in mijn tas. Of die me wilde beroven of dat die met me mee wilde, geen idee.
Daarna zijn we naar een rijstveld gegaan. Zo mooi! Volgens de chaffeur hadden daar maar een half uur de tijd maar ik verstond met zijn balineese accent one hour. Dus ik liep in mijn eentje fantiek een super groot rondje in de hitte. De mensen daar zeiden dat je het pad moest blijven volgen dan kom je vanzelf terug. Uiteindelijk belande ik in een lege eettent dat gesloten was en waarvan de uitgang op slot zat, dus... Maar na even zoeken vond ik ergens een trap met een uitgang en daar stonden de chaffeurs te zwaaien. Ik was gelukkig maar 10 min te laat.
Op 8 november hadden we onze laatste en vijfde surfles. Weer waren de omstandigheden slecht. Best jammer. Als afscheid gingen we 's avonds naar een tent genaamd Deus. Super chill maar teveel hipsters. Er speelde een Balinese band en dat was geen muziek om op te dansen. We zaten op de grond naar de band te kijken en toevallig zat ik een beetje buiten de groep. En dan merk je hoe snel je contact maakt. Ik heb daar twee Nederlandse mannen gesproken en twee jongens die kunnen leven van poker. Maar ik vond het niet veel aan dus ben met een groep terug gegaan naar het kamp en we hebben daar een poolparty gehouden. Erg gezellig.
Op 9 november moesten we afscheid nemen van elkaar. Omdat er zoveel groepjes waren die elkaar van thuis kennen, spreken ze snel hun eigen taal. Niet te vokgen dus. Ik heb aarom besloten om alleen verder te gaan. Ik had Kuta in gedachten maar kon daar online geen geschikt hostel vinden dus ben naar Sanur gegaan. Mijn oma heeft het daar heel vaak over gehad, maar ik wist niet dat hier niets te beleven is. In de hostel waren amper mensen dus ik ben alleen de buurt gaan verkennen. Ik ging richting het strand en om daar te komen moest ik door een heel luxe resort lopen. Het strand is super mooi en alle mooie hotels en strandbedden maken het plaatje af. Maar vanwege de vulkaan uitbarsting op Lombok gaan er geen vluchten naar Bali waardoor het hier heel rustig is. En er is soweiso heel weinig jeugd. Ik ben gaan informeren naar groepsuitjes maar die waren er
niet. Ik kon alleen een privéchaffeur krijgen. Je betaald dan de volle mep en je bent alleen. Dat leek me niks. Dat is wel het nadeel van alleen reizen. Dus ik baalde dat ik hier twee nachten geboekt heb. Maar toen ik terug kwam in de hostel waren er acht andere mensen. We hebben met ze alle heel goedkoop gegeten en daarna (ja alweer) een drankspelletje gedaan. Jeetje wat zuipt iedereen hier veel. Ik had wel een borrel maar speelde niet mee. Ze gingen daarna nog stappen (wat volgens hun hier niets aan is), ik ging lekker te bed. Ik slaap op een vierpersoonskamer en deel die alleen met één jongen. Maar die is vanmorgen vroeg vertrokken dus hopelijk heb ik de kamer vannacht voor mezelf.
Ik heb net 1,5 kg was weggebracht. Voor €1,50 is het schoon. Hopelijk gaat alles goed. Haha als het goed is ga ik straks met een meisje naar het strand en daarna Kuta in. Morgenvroeg vertrek ik naar Ubud. Daar is sowieso genoeg te doen.
Tot snel weer
Toedels
De volgende lessen leerde we sturen, helaas waren de omstandigheden (wind, golven, tide) te slecht om naar links èn rechts te sturen op dezelfde golf. Daardoor waren we druk bezig met balans houden vanwege de krachtige golven en voor je het wist had je een golf die van voren kwam (back waves) of was er een zandbank en viel je alsnog. Maar het was onwijs leuk om te doen. Bij Ripcurl, de surfschool kon je trouwens foto's kopen maar daar sta je altijd met die sexy helm op. Dus ik bracht mijn eigen super camera en we maakte zelf foto's, natuurlijk zonder helm. Net een pro toch, haha.
Op 4 november zijn we met zijn alle gaan eten bij Old's men. Een echte surfers beachclub met alleen maar goodlooking people. Na het eten hebben we super veel drankspelletjes gespeeld (ik zonder drank). Vele spelletjes kon ik niet, maar het was heel leuk. Nadat de rest genoeg alcohol op had zijn we eindelijk de dansvloer opgegaan. Op de terugweg dacht Gudborg (iedereen noemde haar Good Work) de terugweg beter te weten dan mij. Ik zei dat we linksaf moesten en zij rechtdoor. We gingen rechtdoor en verdwaalde... dat heeft ze meteen geweten want op straat waren wel 5 loslopende honden die dachten dat ze een wolf waren. En daarna vloog er beest in haar gezicht, ze dacht een vleeemuis. Maar we zijn veilig terug gekomen en volgende keer luister ik naar mezelf.
5 november hadden we een dag vrij, onze surfspieren konden rusten. Ik ging met een groep meiden naar Ubud. We zijn naar een koffieplantage geweest en hebben daar koffie en thee geproefd. Ook wordt daar de duurste koffie ter wereld gemaakt, Luwak koffie. Wie deze koffie ooit heeft uitgevonden... De bonen van deze koffie worden eerst opgegeten door een Luwak (een beest, zie foto). De poep wordt opgevangen en de bonen worden verzameld en gebruikt. Je kon deze koffie proeven tegen betaling, maar ik ben geen koffiedrinker en het proces was ook niet erg aantrekkelijk. Dus die heb ik overgeslagen.
Daarna gingen we naar Monkey Forrest, apen overal. Super leuk. Ze komen op je schouder zitten als je een banaan in je handen had. Dat deed ik dus mooi niet. Maar een aap vond mij zonder banaan ook interessant en klom op me en keek in mijn tas. Of die me wilde beroven of dat die met me mee wilde, geen idee.
Daarna zijn we naar een rijstveld gegaan. Zo mooi! Volgens de chaffeur hadden daar maar een half uur de tijd maar ik verstond met zijn balineese accent one hour. Dus ik liep in mijn eentje fantiek een super groot rondje in de hitte. De mensen daar zeiden dat je het pad moest blijven volgen dan kom je vanzelf terug. Uiteindelijk belande ik in een lege eettent dat gesloten was en waarvan de uitgang op slot zat, dus... Maar na even zoeken vond ik ergens een trap met een uitgang en daar stonden de chaffeurs te zwaaien. Ik was gelukkig maar 10 min te laat.
Op 8 november hadden we onze laatste en vijfde surfles. Weer waren de omstandigheden slecht. Best jammer. Als afscheid gingen we 's avonds naar een tent genaamd Deus. Super chill maar teveel hipsters. Er speelde een Balinese band en dat was geen muziek om op te dansen. We zaten op de grond naar de band te kijken en toevallig zat ik een beetje buiten de groep. En dan merk je hoe snel je contact maakt. Ik heb daar twee Nederlandse mannen gesproken en twee jongens die kunnen leven van poker. Maar ik vond het niet veel aan dus ben met een groep terug gegaan naar het kamp en we hebben daar een poolparty gehouden. Erg gezellig.
Op 9 november moesten we afscheid nemen van elkaar. Omdat er zoveel groepjes waren die elkaar van thuis kennen, spreken ze snel hun eigen taal. Niet te vokgen dus. Ik heb aarom besloten om alleen verder te gaan. Ik had Kuta in gedachten maar kon daar online geen geschikt hostel vinden dus ben naar Sanur gegaan. Mijn oma heeft het daar heel vaak over gehad, maar ik wist niet dat hier niets te beleven is. In de hostel waren amper mensen dus ik ben alleen de buurt gaan verkennen. Ik ging richting het strand en om daar te komen moest ik door een heel luxe resort lopen. Het strand is super mooi en alle mooie hotels en strandbedden maken het plaatje af. Maar vanwege de vulkaan uitbarsting op Lombok gaan er geen vluchten naar Bali waardoor het hier heel rustig is. En er is soweiso heel weinig jeugd. Ik ben gaan informeren naar groepsuitjes maar die waren er
niet. Ik kon alleen een privéchaffeur krijgen. Je betaald dan de volle mep en je bent alleen. Dat leek me niks. Dat is wel het nadeel van alleen reizen. Dus ik baalde dat ik hier twee nachten geboekt heb. Maar toen ik terug kwam in de hostel waren er acht andere mensen. We hebben met ze alle heel goedkoop gegeten en daarna (ja alweer) een drankspelletje gedaan. Jeetje wat zuipt iedereen hier veel. Ik had wel een borrel maar speelde niet mee. Ze gingen daarna nog stappen (wat volgens hun hier niets aan is), ik ging lekker te bed. Ik slaap op een vierpersoonskamer en deel die alleen met één jongen. Maar die is vanmorgen vroeg vertrokken dus hopelijk heb ik de kamer vannacht voor mezelf.
Ik heb net 1,5 kg was weggebracht. Voor €1,50 is het schoon. Hopelijk gaat alles goed. Haha als het goed is ga ik straks met een meisje naar het strand en daarna Kuta in. Morgenvroeg vertrek ik naar Ubud. Daar is sowieso genoeg te doen.
Tot snel weer
Toedels
Wat heb je weer een ontzettend leuk verslag geschreven!!
Je geniet volop!!
Dikke knuf Ellen