No worries mate

Zo, het heeft even geduurd maar ik heb weer een verhaal. Ik leef nog!

30 November vloog ik vanaf Alice Springs naar Cairns, een stad in het noordoosten van Australie. Helaas hadden we 1,5 uur vertraging maar de vlucht zelf was géweldig! Weer had ik drie stoelen voor mij alleen (lucky basterd). Tijdens deze vlucht heb een oranje zandstorm gezien, regengordijnen, brand en heel veel bliksemstralen. En dat zonder turbulentie, awesome!

Ik had de eerste twee nachten in Cairns een kamer voor mij alleen. Zo heerlijk na al die nachten een kamer te delen met anderen mensen. Je bent namelijk nooit alleen. Zelfs op de wc niet, dan zit er wel weer een beestje ofzo. Op straat wordt je aangesproken en zelfs als je voor een ontbijt naar restaurant de Gouden Bogen gaat dan vraagt er wel weer iemand of je komt aanschuiven. In de supermarkt ben ik zelfs uitgenodigd om mee te reizen met twee jongens en hun auto. Het kan allemaal hier!

Ik heb in Cairns diverse tours voor de east coast moeten boeken, omdat populaire tours voor aankomende 2/3 weken vol zijn (of dat is hun verkooppraatje). Helaas heb ik alles geboekt bij een reisorganisatie dat niet echt te vertrouwen is. Dat hoorde ik achteraf... Ik heb daarom alle tours nagebeld en gecheckt of ze mijn boeking hebben ontvangen en dat hadden ze.

In Cairns heb ik een tour gedaan naar verschillende watervallen in het regenwoud. Wie mij verteld heeft dat ik alleen hoge schoenen kan dragen in Australië vanwege de slangen en spinnen, hou op, schei uit hoor! De gids liep zelfs op blote voeten en ik op slippers. No worries. 'No worries' zeggen ze hier trouwens altijd, gewoon als stopwoord. Daarnaast zijn de andere populaire woorden cheers, mate en buddy.

Om terug te komen op de tour, het was super! We hebben gezwommen in verschillende meren (wat ik in het begin best eng vond), van verschillende watervallen geleden en gedanst in de bus. Ik heb spinnen gezien, vervelde slangehuid en een beest waarvan ik de naam niet meer weet. Kortom, het was leuk!

Je kan hier aan de east coast niet zwemmen in de zee. Als er geen krokkedillen zijn, dan zijn het wel de dodelijke kwallen die het onmogelijk maken om de zee in te gaan. In de meeste plaatsen is er dan ook een mooie openbare zwembad te vinden waar iedereen gebruik van maakt. Langs de boulevard en in de parken zie je iedereen hardlopen of gebruik maken van alle fitnessapparaten die daar staan. Ook zie je iedereen picknicken en op zondag komt iedereen naar het park om te barbecuen. Er is overal wel een openbare barbecue te vinden. Wat mij opvalt is dat alles hier schoon en in goede staat is. Daar kan Nederland wel wat van leren.

Na vijf dagen Cairns ben ik naar Mission Beach gegaan met de Greyhound bus. Mission Beach staat groot op de kaart, maar er is werkelijk niets anders dan het strand. En daar waren amper mensen te vinden. Ik zat met een ander meisjes  op een 6 persoonskamer, verder was er niemand. Heerlijk! Met haar ben ik naar het strand geweest en de buurt wezen verkennen.

Na drie nachten was het tijd voor een vervolg naar Townsville. Townsville is een schattig plaatsje. Je kunt er leuk een rondje lopen (in de hitte), maar het is heel rustig. Het is alleen druk in de supermarkt, waarschijnlijk vanwege de airco. In Townsville ben ik naar een Reef Aquarium gegaan om te zien wat er hier in de oceaan leeft. Kon ik beter niet doen, aangezien haaien daar ook bij zitten en ik nog een paar keer ga snorekelen! Maar het was erg leuk.

Met twee duitste meiden en een nederlandse jongen ben ik de Castle hill gaan beklimmen. Wat een klim zeg, 1420 treden. En het erge is dat je super veel hardlopers deze berg op en af ziet rennen. PETJE AF! De zonsondergang was vanaf deze locatie weer erg mooi om te zien.

Eenmaal terug kregen we in de hostel gratis pannekoeken en popcorn, jammie! Vanaf Townsville heb ik de ferry (boot) genomen naar Magentic Island. Alleen stond mijn naam niet op de lijst... na wat telefoontjes mocht ik toch de boot op, net op tijd. Eenmaal bij het hostel bleek niet alles inbegrepen te zijn zoals beloofd en ook op mijn papieren staat. Fout van de reisorganisatie... Alle maaltijden bleken voor eigen rekening te zijn. Gelukkig had ik nog wat restanten bij me want op een eiland betaal je de hoofdprijs.

Op het eiland ben ik wezen snorkelen (met een stingerssuit aan voor de kwallen), een fort beklommen van de tweede wereldoorlog en heb ik drie wilde koala's gezien en eentje vastgehouden. Een tamme dan. Woehoe! 

Ook heb ik gekust op Magentic Island. Jaja, en niet zomaar wat. Wie kan er nou zeggen dat je een krokedil en grote vogel gekust hebt! Nou ik dus, haha. Daarnaast heb ik een schildpad, salamander en slang vasthouden. Dat laatste vond ik best eng. Op de foto zie je dan ook wel dat mijn lach erg nep is. Deze wurgslang kwam namelijk met zijn gezicht naar mijn gezicht, die wilde zeker ook een kusje, maar dat ging me echt te ver.

Vanaf Magnetic Island ben ik naar Airlie Beach vertrokken. Wat een ongelofelijk leuk, klein plaatsje. En er lopen mensen op straat, heerlijk. In mijn hostel had ik een achtpersoonskamer voor mij alleen. Alweer een lucky basterd. Op het balkon van de hostel was een groepje gitaar aan het spelen en nodigde me uit om erbij te zitten. Daarna zijn we samen naar kroeg gegaan en op de terugweg op het strand beland. Hier waren een paar jongens hun skills met een vuurbaton aan het verbeteren. Dat is z'n stok met vuur dat je rond draait. Ik mocht het ook proberen en heb dat uiteraard gedaan. Ik heb alleen geen vuur gespuwd, dat liet ik over aan de jongens.

Vanaf Airlie Beach ben ik op een zeilboot gestapt om twee nachten en twee dagen rondom de White Sundays te varen. Deze boot heet Spank Me en ik verwachte dus een party boot. Niet wetende dat bijna alle buitenlanders niet eens weten wat Spank Me betekend. Dat kon ik dus uitleggen... Deze tocht was echt SUPER. Het was fijn om weer op een boot te zitten, nog cooler om het zelf te besturen en erop te slapen. We zijn naar verschillende snorkelspots gegaan waar ik kwallen, schilpadden, Nemo, George en Lisa heb gezien. Ook heb ik super grote vissen voor me langs zien zwemmen. De meeste vissen komen gewoon vol in je gezicht tegen je bril aan. En ik overdrijf niet. Als je naar beneden keek zag je soms gewoon honderde vissen. Grappig, maar eng te gelijk. Ook zwemmen daar haaien, maar die heb ik gelukkig niet gezien. Ik had al genoeg aan de vissen van rond de 2 tot 100cm. Maar sommige hebben die wel gespot.

We zijn ook afgezet op Whitehaven beach. Whitehaven beach is beroemd om het hagelwitte zand omdat het voor 98% uit silica bestaat. Geen idee wat het is, maar het is in iedergeval wit en het wordt niet heet. Prachtig dus. Het ligt er al miljoenen jaren en je mag er niks van meenemen.

Tijdens zonsondergang kregen we vaak ons avondeten op het dek.  Best lastig eten met al die wind. Maar wat was het genieten. Nadat de zon weg is, verschijnen alle sterren, opnieuw geweldig! Ik heb een paar vallende sterren gezien en heb natuurlijk een wens gedaan. Vlak daarna verschenen er wilde dolfijnen langs de boot. Dit was écht het toppunt. Ze bleven rond de boot zwemmen en het leek wel alsof ze een show gaven. Het enige wat wij deden was kijken en constant 'aaaawh' roepen. Gelukkig hadden een paar een goede zaklamp mee, zodat we de dolfijnen beter konden zien.

Na twee nachten op de boot ben ik helaas weer op het vaste land en onderweg naar Rockhampton. Gelukkig zijn er nog meer mooie trips in het vooruitzicht. Zoals kerst op Fraser Island.

Ik ben alweer op de helft van mijn reis. De tijd vliegt voorbij! Toch denk ik heel vaak aan jullie in Nederland.

Ik wens jullie alvast een hele fijne kerstdagen. Geniet maar van de koude tempraturen, want dan is het pas echt kerst!

Veeel liefs